kuntz
HADİ ÖLELİM
kuntz

HADİ ÖLELİM


HADİ ÖLELİM







Nefesinde vardı ayrılığın ekşisi
Neden seni seviyorum dedin ki?
Neden tükettin ki bizi?
Neden tükettin nefesini?



Öğlen uykusu çökmüştü gözlerime
Bir kirpik mesafesinde ölüm
Rüyamda sana ateş ediyordu kalbim
Güller açıyordu göğsünde
Yüzümde silik bir tebessümle
Her adım sana küfrediyordu topuklarımda
Ayakta uyuyordum sana
Âlemi hayaldin nasılsa
Kâbusa ramak hayata teğet geçen..


En çok seni düşündüğümü zannederken
Sensizliğin benzerliğini kıyaslamışım
Ölümle
Hem de hiç ölmeden
Belki de senden fazla ölüme hasretken
En çok ölümü düşünüşüm fark etmeden
Belki de Senden daha yakın bildiğimden
Hem de yaşadığımı zannederken..


Karanlık bir köşede tahta bir bankta
Buluyorum kendimi
Kimsenin haberi yok benden
Kendimin bile
Havada rutubetin çirkin kokusu
Ensemde ıslak eller dolaştırıyor
Hiç sevmem
Ve ayaklarımın altında
Koyu kırmızı yapışık sıvı
Ürpertiyor bedenimi
Kimsenin haberi bile yok benden
Belki de hiç olmadım ki ben


Belki de bu dünya
Sensiz
Başka bir dünyanın cehennemi!
Belki de benim haberim yok hiçbir şeyden.

Beceremedik yaşamayı
Hadi ölelim….








Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.