vazgeçtim… yedi gün yirmi dört saat ömür boyu dört mevsim sevsem de seni
U n u t a c a k s ý n
Çünkü öncelikleri hayatýnýn karanlýk bir gökevi altýnda çoðul sen eðreti yýldýzlara dilek adamýþsýn mehtabýn firarda bütün kuþlarýn göç etmiþ kanat çýrpýnýþlarýný duyamamýþsýn en durgun en vahþi simsiyah geceden daha yalnýzsýn
bir bulutun bile yok
baþýmý, gözyaþýmý, masmavi gökevimi alarak gidiyorum gecenden yaþlanamayacak kadar yorgunum seni sevmekten...
hem, sevilmek de y ü r e k ister...
Elif Þebnem Akal
Sosyal Medyada Paylaşın:
elifsebnem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.