Bu Akşam
Bu akþam biraz daha kurþuniydi gökler...
Biraz daha sessiz, biraz daha tenhaydý sokaklar
Yüzünde en kayýtsýz ifade, dudaklarýnda kuraklýk...
Gözlerinde bu akþam yabancý renklerin sergisi vardý
Bu akþam ellerin çiçek tutar gibi tutmadý ellerimi
Teninde bir ayaz sabahýnýn keskin soðukluðu...
Hafif bir grip öksürüðü gibi selam deyiþin
Kucaklayýþýnda çok belirgin þefkat yoksulluðu
Bir komþudan ödünç alýnmýþ gibiydi gülümseyiþin...
Bu akþam yüreðin bir zeytin tanesi kadardý...
Bu akþam ýþýðýn güneþle çekilip gitmiþti ufkun arkasýna
Bir kurþuni karanlýkla çökmüþtün Ankara’nýn üstüne
Saçlarýný salmýþtýn omzuna haþin rüzgarlarýn inadýna
Bu akþam saçlarýn daðýtmýyordu rüzgarlarý tel tel
Bu akþam suskunluðun þimþeksiz gökler kadardý
Sustun diye bu akþam bütün çalgýlar susmuþlardý
Senin bensizliðine inat seninleydim bu akþam
Bu akþam yollarýnda daha bir sadýk yolcuydum
Dizlerime ilave ferler yüklemiþti yüreðim
Bütün dertlerden bu akþam taburcuydum
Tek derdim sendin çünkü, sevdiceðim...
Ve alemler kadardýn sen bu akþam
Bu akþam yüreðim senin kadardý...
Vahdet Nafiz AKSU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.