ÖMÜRDEN (GAZEL)
ÖMÜRDEN
Yýllar var ki baharsýzým! Mevsimlerde hep kýþlar
Çiçeksiz geçti ömür, ruhumda hazan kýþlar…
Yalnýzlýðýn içinde, kendi kendime mahkûm
Yaþarken bitmedi hiç, iniþlerle çýkýþlar…
Aradýðým vefaydý… Dost týðýyla iþlenen
Oysa gördüðüm reva; hüsran dolu nakýþlar
Hayat denen þey; oyun… Ýnsanlarsa figüran
Haz vermiyor sahnede, kopan sahte alkýþlar
Yýlmayýp tükenmeden, yarýnýn yollarýnda
Nafile! Yürürken ben, bir engeldi yokuþlar
Çaresizdim, bu denli; benliðimi ararken
Neye yarar ruhumda þimþek gibi çakýþlar
Menzilime çýksaydý, beklediðim o vuslat
Yok etti ümidimi, bir dað gibi yýkýþlar…
Ne emelim, ne arzum; hepsi düþ kýrýðýydý
Kaderimde yer eden, þu zamana akýþlar
23. 06. 2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
vefa arayan şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.