Ebu cahil

Asýl cahil cehlinden/ Bilmediðini bilmez.
Kaçar kendi kendinden/ Dönüp irfana gelmez.

Ýçer gaflet suyunu/ Islah etmez huyunu,
Kalleþ oynar oyunu/ Mertçe meydana gelmez.

Musibeti her yolun/ Belasý saðý solun,
Tutkusu baþka onun/ Senin sevdana gelmez.

Kokusuyla rengiyle/ Yüzleþemez kendiyle,
Düþer kalkar dengiyle/ Kamil insana gelmez.

Yap dense yýkým yapar/ Düz iþten hemen sapar,
Aklýna fazla tapar/ Sözü divana gelmez.

Doyumsuz açlýk çeker/ Çoraða ekin eker,
Tavsýz zamansýz biçer/ O da harmana gelmez.

Elbet insan sayýlýr/ Hayvanlýða bayýlýr,
Yabanda ot yayýlýr/ Baða bostana gelmez.

Ahmaðýn en þanlýsý/ Doðru anlar yanlýþý,
Ölü sinek yanlýsý/ Diri aslana gelmez.

Asidir baþ kaldýrýr/ Haksýz yere saldýrýr,
Halký Hakla kandýrýr/ Fakat vicdana gelmez.

Yalana yalan katar/ Herkese çamur atar,
Dinsize çalým satar/ Kendi imana gelmez.

Ben bilirim sevdasý/ Sen bilmezsin davasý,
Çekilmeyen havasý/ Sözle lisana gelmez.

Hayali zevke dalar/ Kendine mesnet arar,
Doðrularý hep zarar/ Düzü seyrana gelmez.

Leþ gibi kokar özü/ Kýzarmaz kirli yüzü,
Arifede yok gözü/ Kutlu bayrama gelmez.

Âdeti din bellemiþ/ Dini âdet eylemiþ,
Ýlim irfan görmemiþ/ Edep erkâna gelmez.

Dostuna kurþun sýkar/ Yapar görünür yýkar,
Üstelik üste çýkar/ Ulu fermana gelmez.

Ne haysiyet ne vakar/ Cennete koysan yakar,
Þeytana kulluk yapar/ Bir gün Rahman’a gelmez.

Bu sözler hep kendime/ Kendimdeki fendim’e,
Dert bulurum kendime/ Derdim dermana gelmez.

Ýnsan öðüt alandýr/ Oysa dilim yýlandýr,
Ne söylersem yalandýr/ Akýl izana gelmez.

Yaralý ayýp tadýr/ Var ömrü kayýptadýr,
Her biri kayýt tadýr/ Sanýr mizana gelmez.

Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın: