EZBER BOZAN

EZBER BOZAN
gün doðumundan gün batýmýna
ölüm orucunda tenim
kefaretine
umutlarýmý sunduðum açlýðýmsýn
abdestsiz dualarýn nakaratýnda gönül

kendimi saldým þehrine
oltama rastgele
kýyý balýkçýdan izbe meyhanelere
tavaf etttim köþe baþlarýný

rölantide ömür
dedim ya bir diyet sensizlik
sana aç
seni susuz
çorak topraklarým

kapalý yollar
zalim yýllar
zaman fahiþesi savuruyor saatleri
ayla yýldýz
pezevenkliðini yapmakta izbe sokaklarýn

yaðmur bile verimli topraklarý
sarhoþ ediyor
sen diyorum eksiliyorum
susuyor bedenim

çatlayan dudaklarýma
zemzem niyetýne
mey düþüyor

ayyaþ berduþ
bir alýk aþýk
kendinden habersiz
ezber bozan
Sosyal Medyada Paylaşın: