ŞİİRLERİN TÜRKÜLERİN DİNMEYEN AHI

ne temasýyýz ilk þiirin
aþka akan dize dize
ne de sonuyuz þiirlerin
ayýrýlðý yol eyleyen

ne yananýyýz ilk bu ateþin
küle dönen duman duman
ne de son yananýyýz
rüzgarla savrulup toz olan

ne limana varan ilk gemiyiz
demir atan mutluluktan
ne de son gideniyiz
gözyaþlarýyla uðurlanan

ne ayýyýz ilk,gecenin
yýldýzlarla dost
ne de son yalnýzlýðýyýz
aya yýldýzlara küs

ne doðan güneþiyiz ilk,günün
zemherileri bahara kesen
ne de sonuyuz kýþlarýn
tipiye tutulan

ne yazýlanýyýz ilk,yazgýnýn
usul usul yazgýsna akan
ne de son yazýlanýyýz
hiç akmayan

ayrýlmýþtý keskin bir býçakla
iki zýt dilime zaman
mutlu ve acý anlar
takýlýp kalmýþtý
en çok acýya
boþunaydý direniþi
hüküm acýdan yana

þiirleri kýskandýracak kadar
þiir gözlüydü kadýn

türküleri aðlatacak kadar
türkü sözlüydü adam

ne þiirler yazabildi
o gözlerdeki hüznü

ne türküler söyleyebildi
o inleyen naðmeleri

belki de þiirlerin türkülerin
dinmeyen ahýydý soluk soluða...z.z.i.
Sosyal Medyada Paylaşın: