Her deminde!..
Ne kadar derine inersen in,
Ýstersen düzeyler de ara,
Gözlerinle kaþýnan varya,
Ben deki görünmez yara…
Gözlerinden, sürgün yedim,
Kayýp gittin ellerimden sen,
Yalnýzlýðým yetmedi bana,
Issýzlýðýmda boðuldum ben…
Þok ve hayret nasýl söylenir?
Onu yaþadým inan gözlerinde,
Hayalin nedir diye sor bir defa,
Göz göze uyumak dizlerinde…
Dudaklarýn üzerime süzüldü,
Ýzin ver aþkýn nefesini alayým,
Odaklanýp huzur dolu gözlerine,
Türlü türlü hayallere dalayým…
Bahar-yaz gelse de hep ayný,
Gün bin iþkence, bin zulüm,
Aþk bahçemde senden baþka,
Güller açmadý ki gülüm…
Kýþ rüzgarý kadar soðuksun,
Bir ýlýk esinti yok yüreðinde,
Ata binerken hani düþersin ya,
Hep kayýp düþtüm eðerinde…
Korkar oldum, dünlerimle bu gün,
Yürek mezun olmadý mektebinde,
Tüm sorularýna yanýt arar oldum,
Bu gönlün her gecesi, her deminde…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.