Meneviş

Meneviþ meneviþ bakma bana
Erirsem ya meneviþ gözlerin de
Meneviþ gibi ,kök salma gönlüme
Ya söküp atamazsam seni
Meneviþ gibi ömrümü temizleyen olursan
Ben sensiz arýnamazsam ya
Kendi karbondioksit olan geçmiþimden
Alýþýrsam sana ve o fotosentez gibi olan aþkýna sevgine
Gel yapma meneviþ baþka diyarlar da kök sal
Ben yine yalnýz baþýma bir dað baþýn da
Bir kardelen olarak kalayým
Senin gölgen de açarsam
Üþürüm sonra kendi karlarým da
Meneviþ sen kendi topraðýn da ben kendi karlarým da
Olur mu kardelen meneviþin gölgesin de
Býrak meneviþ ben seni uzaktan seveyim
Yel.kir
Sosyal Medyada Paylaşın: