LİMON ÇİÇEKLERİ

annem limon çiçeði kolonyasý ile karþýlardý beklenmedik misafirlerini
güneydeki bir rýhtýmda yelkenini mavi denizelere açan bir denizciyi bekler dururdu durmadan
taþ plakta dönenip duran alaturka þarkýlarla
annem gecikmiþ bir mayýs yaðmuruydu
yaz bahçelerinin çiçeklerinde hatýrlarýn masumiyeti
hicran sokaðýnýn þarkýlarýný söylerdi
yer çekimli aþklarla beklerdi hoyrat denizci sevgililerini
gecikmiþti yalýnayak bir þiire
aþka tutkuya akdenizin yabancý melisa çiçeklerine

grapon kaðýtlarý gibi renk renk açýlýverirdi çocukluðum
limon aðaçlarýyla süslenmiþ bahçede annemi görünce
ýlgýt ýlgýt esen rüzgarlar uzak þehirlerin mektuplarýný getirirdi
van gogh gibi kardeþim teoya mektuplar yazardým
yatýlý öðrencilik günlerinde
acý þaraplarla konstantin simonov þiirleri okurdum
akdenizde açtý mý sevgilerin en durusu annem limon çiçekleri

hür ferah ümitli bir þiir gibi gelirdi annem
limon çiçeklerinin kokusuyla
beklediði denizci uzak koylarda
zakkum har
defne sararmýþ
bodur maki yalnýzlýðým
nasýl da büyüdün böyle
limon çiçeklerinin arasýnda

boynu bükük bir limon çiçeðiydi annem
yelkeni alabora bahtý sonbahar sarýsý
ne zaman ulaþýrým bilmem senin iç denizine
dudaklarýma limon çiçekli bir yalnýzlýk konduruyorum
takvimler deðiþsin istiyorum
bir türkan þoray filmiyle
dönmek o eski sinemalara

geldiðimde limon kokulu bahçene
yoktun anne
soðuktu
ve
yaðmur çiseliyordu
akdenizin pencerelerine


Ömriye KARATAÞ
20.06.2017

Sosyal Medyada Paylaşın: