guleseryorulmaz
YOL ARKADAŞIM
guleseryorulmaz

YOL ARKADAŞIM


Ruhumu teslim edip teneşire konmadan
Çık gel, yol arkadaşım, beklemekten yoruldum
Ömür nakti bitiyor son günümüz dolmadan
Kalk ge,l yol arkadaşım beklemekten yoruldum

Bırak’ta konuşayım sakın kesme sözümü
Uğruna kınaladım iste iki gözümü
Bayramdan sonra asla göremezsin yüzümü
Bak gel yol arkadaşım, beklemekten yoruldum

Yaş kemale erişti geçti gençlik çağları
Hazana erdi çoktan gönlümüzün bağları
Dizlerin dümdüz eder yol vermeyen dağları
Yık gel, yol arkadaşım, bir başıma yoruldum

Haberin yok toprağa konuldum diri diri
Yağmaladım geçecek en güçlü köprüleri
Sana havale ettim kaptansız gemileri
Yak gel, yol arkadaşım, beklemekten yoruldum

Dört duvar arasında perişanım sefilim
Akıl yeter güç yetmez ecelime kefilim
Güleser’in ölüyor akıbetten gafilim
Tek gel, yol arkadaşım, beklemekten yoruldum


GÜLESER YORULMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.