Ben neyim? Sözde insaným he mi? Nereden belli Ýnsan olduðum?
Ben insansam eðer? Yeryüzünde bu kavgalar niye? Bu kötülükler ne? Gýybet eden insanlar mý? Dostluk dururken.
Gülme bana gülme dost. Ben insanoðlu iþte buyum. Dostluk dururken kavgacýyým. Dostluk dururken dedikoducuyum. Hala saðlayamadým insanoðlu olarak, Bu zalim dünyaya uyum. Ben insanoðluyum. Çözülmeyen bir bilmeceyim. Yeryüzünde. Bazen çocuk olurum özümde. Bazen ciddileþirim birden, Alýrým kalemi elime, Yazarým güzellikleri.
Bazen bilemem kendimi, Coþarým. Bilemem ne olduðumu. Sallanýp dururum bir beþik gibi, Uyutur beni dünya. Hayat bir rüya. Ölünce uyanýrým. Halime o zaman, Yanarým
Turan Yalçýn Tokat Sesimiz Gazetesi 22.Aralýk.1985
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turan Yalçın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.