Ýçimin acýmtrak büklümleri,
Arþa deðmek için çýrpýnýyor.
***
Ne zaman haykýrmak istesem içimi,
Bir muhacir yalnýzlýðý sarar bedenimi,
Baðýrsam hüznü, daðlardan yankýlanýp,
Yorgan diye üzerime atýp,
Uyusam uykusu tutmayanlarýn inadýna,
Meramýný söyleyemeyen dilsizden farksýz,
Suskunluðu bu kainata armaðan edenler gibi,
Bu dünyaya geldiði an misafir erenler gibi,
Bir ceviz aðacý gibidir doðum ve ölüm,
Gücüm çekilir kalýr, bir fakir sofrasýna,
Mevsimleri hüzne çaðýran o bülbül,
Gidip konar bir çobanýn hüzünden kavalýna,
Bir çobana en çok koyunlarý ve daðlarý yârdýr,
Kanla kirlenmiþ bedeni, topraðýn temizlemesi,
Kim bilir yârin toprak kokmasý bundandýr,
Þimdi, þaþýrmaktan baþka neyimiz kalýr?
Yaþamý yazdan ve kýþtan kaçmaya çeviren yörükler,
Durun, size eþlik etmenin tamda zamanýdýr bu çað,
Koþmanýn,
Kaçmanýn,
Yürümenin,
Çaðrýsýný duymak arþý alemin,
Duymak sesini;Yerin ve göðün!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.