Nat'ı Şerif

NAT’I ÞERÝF

1
Ýnci mercan yakut mu desem
Çaðlar ötesinden seslensem
Ruhum sana meftundur desem
Duyar mýsýn beni Ya Nebi!
2
Aþýðým Senin gül yüzüne
Hasretim o tatlý sözüne
Yüzüm sürsem ayak izine
Görür müsün beni Ya Nebi!
3
Hakk Seni övdü de yarattý
Alemi aþkýna donattý
Adýný adýyla bir etti
Anar mýsýn beni Ya Nebi!
4
Ýlk peygamber nurunu gördü
Adýný dedi affa erdi
Hakk; alemi emrine verdi
Arar mýsýn beni Ya Nebi!
5
Seni sevdi alem de sevdi
Mü’min Seninle Hakk’a erdi
Seni seven cennete girdi
Sever misin beni Ya Nebi!
6
Alemin nuru ýþýðýsýn
Hakk’ýn en sevdiði kulusun
Kullar arasýnda ulusun
Bilir misin beni Ya Nebi!
7
Aþkýn maþuku deli eder
Bulmak için alemi gezer
Sende aþkýn özünü sezer
Bulur musun beni Ya Nebi!
8
Ümmete canýndan yakýnsýn
Aþkýn kalbimize dokunsun
Adýnla içimiz ýsýnsýn
Yakar mýsýn beni Ya Nebi!
9
Sevgine muhtacýz, Sev bizi
“Hamd Sancaðý’na” götür bizi
Sekiz cenneti gezdir bizi
Tanýr mýsýn beni Ya Nebi!
10
Gönlüm aþkýnla yanar durur
Aþkýn mýzrabýna tel vurur
“Gül Yüzlü” ümmete gül verir
Verir misin bana Ya Nebi!
11
Yüzün Güneþ’ten daha aydýn
Gözün sürmesin nerden aldýn
Kaþýn hilaline Ay vurgun
Bakar mýsýn bana Ya Nebi!
12
Aþkýna düþene imdat et!
Düþlerine gir teselli et!
N’olur bir kere tecelli et!
Gelir misin bana Ya Nebi!
13
Aþk denizinde boðma beni!
Yanýnda durdur kovma beni!
Aþk ateþinde koyma beni!
Iþýk mýsýn bana Ya Nebi!
14
Sözleri güzelleþtirensin
Gözleri pýnarlaþtýransýn
Yüzleri billurlaþtýransýn
Ýlham mýsýn bana Ya Nebi!
15
Mizanda sevapsýz koydurma!
Defterimi soldan aldýrma!
Sýrattan aþaðý kaydýrma!
Ýmdat mýsýn bana Ya Nebi!
16
Senden güzeli görülmemiþ
Yusuf daha güzel denmemiþ
Güzelliðe ölçü verilmemiþ
Ayna mýsýn bana Ya Nebi!
17
Hilye Seni tarif edemez!
Kimse güzelliðine eremez!
Senden güzeli var diyemez!
Güzel misin bana Ya Nebi!
18
Kirpiklerin ok oldu vurdu!
Geldi tahtýn kalbime kurdu!
Mü’min felahý Sende buldu!
Felah mýsýn bana Ya Nebi!
19
Tenin bembeyaz ipek gibi!
Kokusun yayar çiçek gibi!
Dokunduðun kokar misk gibi!
Çiçek misin bana Ya Nebi!
20
Terin gül yapraðýnda þebnem
Gül mü güzel, þebnem mi bilmem
Ýkisi de güzel ayýrt etmem
Þebnem misin bana Ya Nebi!
21
Gülünce yüzde güller açar
Etrafa “Misk’ü Anber” saçar
Güzel gözle derinden bakar
Bakar mýsýn bana Ya Nebi!
22
Aþkýna düþen iflah olmaz
Senden gayrýsýnda deva bulmaz
Ateþinde yanan Narý görmez
Yakar mýsýn bizi Ya Nebi!
23
Seni, candan seven ümmetiz
Sensiz, iki cihanda hiçiz
Ateþin sevgini isteriz
Sever misin bizi Ya Nebi!
24
Aleme rahmet, göze nursun
Sana bakan cana sürursun
Yüzün nuru gönlümde dursun
Görür müsün bizi Ya Nebi!
25
Sen olmasan nur nursuz kalýr
Nursuzluktan benzi sararýr
Sende, nurlanmayý baþarýr
Bilir misin bizi Ya Nebi!
26
Seni anlatmaya söz yetmez
Kelimeler kifayet etmez
Aþkýn içimizden hiç gitmez
Bulur musun bizi Ya Nebi!
27
Kokun dikenden gül çýkarýr
Aþkýn denizde inci olur
Sert taþ yakut olur can bulur
Paklar mýsýn bizi Ya Nebi!
28
Yaratan övmüþte yaratmýþ
Yanan kalbe sevgisin atmýþ
Mü’min sende Hakk’a ulaþmýþ
Arar mýsýn bizi Ya Nebi!
29
Gönderenin kadri çok yüce
Gönderilen O’ndan bir hece
Hakk’ýn þaný bize bilmece
Tanýr mýsýn bizi Ya Nebi!
30
Güzelliðin delil istemez
Gören göz baþka þey beklemez
Peygamber deðilsin diyemez
Bekler misin bizi Ya Nebi!
31
Heybetine dað selam durur
Bulut seni Güneþ’ten korur
Mazlum yanýnda felah bulur
Korur musun bizi Ya Nebi!
32
Letafet desen menendi yok
Nurda yarýþacak dengi yok
O’nun hiç eþi benzeri yok
Duyar mýsýn bizi Ya Nebi!
33
Noksanýmýzý sen tamamla
Kur’an’dan gelen ahlakýnla
Gökten süzülen ilhamýnla
Yýkar mýsýn bizi Ya Nebi!
34
“Üsve-i Hasene” sendedir
Örnek kul modeli tendedir
Sana uyan cennet evindedir
Sunar mýsýn bizi Ya Nebi!
35
Doyulmaz seni anlatmaya!
Doyulmaz kokunu tatmaya!
Doyulmaz yüzüne bakmaya!
Açar mýsýn yüzü Ya Nebi!
36
Sözün, inci, mercan deðeri
Açtýrýr gonca gülleri
Meftun ettin sahabeleri
Söyler misin sözü Ya Nebi!
37
Yýldýz yanýnda sönük kalýr
Alem ýþýðý Senden alýr
Kalpler Seninle huzur bulur
Yakar mýsýn özü Ya Nebi!
38
Sema Sana aþýk, yer aþýk!
Can taþýyan her varlýk aþýk!
Cansýz olan kütük te aþýk!
Sürer misin izi Ya Nebi!
39
Eþya adýnla meþke geldi
Geldiðini Kainat bildi
Seninle nimetlere erdi
Arar mýsýn bizi Ya Nebi!
40
Aþk; senden almýþtýr adýný
Yanan gönül alýr tadýný
Sana aþýk uzaðý yakýný
Siler misin gözü Ya Nebi!
41
Sen yoksun; dünyamýz karanlýk
Yokluðunda her þey boz bulanýk
Nurunmuþ gönülde aydýnlýk
Iþýr mýsýn yüze Ya Nebi!
42
Sahaben “Nur Yüzüne” doymadý
Utandý doyasý bakmadý
Sözü yetmedi anlatmadý
Ziya mýsýn göze Ya Nebi!
43
“Gül Yüzlü”, tevazu zirvesi
O, mülayemet abidesi
Gönüllere girdi sevgisi
Sevgi misin kalbe Ya Nebi!
44
Adýn “Hüzün Peygamberi’dir”
Tefekkürünse süreklidir
Sükutun uzun sürelidir
Hüzün müsün bize Ya Nebi!
45
Sureti, sireti mükemmel
Misli yaratýlmamýþ “Ekmel”
Güzel kelimesinden güzel
Güzel misin bize Ya Nebi!
46
Az sözünde çok mana vardý
Yarým sözden hicap duyardý
Tane tane cümle kurardý
Hikmet misin söze Ya Nebi!
47
Ahlaký semadan geliyor
Terbiyeyi Rabbi veriyor
Ümmetini hayran ediyor
Rehber misin bize Ya Nebi!
48
Cömertliðine ulaþan yok!
O’ndan fazla elin açan yok!
Kapýsýndan boþ dönen de yok!
Cömert misin bize Ya Nebi!
49
Zekasýna herkes hayrandý
Her zaman oyunu kurandý
Müþrik oyununu bozandý
Akýl mýsýn bize Ya Nebi!
50
Verdiði sözden hiç dönmedi
Üç gün bir kiþiyi bekledi
Gelince beklettin demedi
Tutan mýsýn sözü Ya Nebi!
51
Münakaþa etmez, sevmezdi
Kolay kolay öfkelenmezdi
Haksýzlýða izin vermezdi
Yiðit misin nefse Ya Nebi!
52
Evlere izinsiz girmezdi
Kimseyi rahatsýz etmezdi
Can taþýyaný incitmezdi
Edep misin bize Ya Nebi!
53
Zikrullah’ý sever, överdi
Onunla “Huzura” giderdi
Nice füyuzata ererdi
Feyiz misin bize Ya Nebi!
54
Ayýplarý görmez örterdi
Kimseyi kýnamaz, yermezdi
Ýnciterek ikaz etmezdi
Latif misin bize Ya Nebi!
55
Sohbetine doyum olmazdý
Büyülenmeyen kul kalmazdý
Sevapsýz sözü konuþmazdý
Lezzet misin bize Ya Nebi!
56
Edep ve hayada inciydi
Kullukta ise birinciydi
Sahabesinin sevinciydi
Ýnci misin bize Ya Nebi!
57
Benzerin dünyaya gelmedi
Hakk, Senden gayrýsýn övmedi
Kimseye “Habibim” demedi
Övünç müsün bize Ya Nebi!
58
Ahlaký Kur’an, ümmet hayran
Mest olur Sana yoldaþ olan
Ne kaybeder ki Seni bulan
Mü’mini ümmet et Ya Nebi!
59
Hayatýn, vefatýn ne güzel
Alnýndan öpen dudak güzel
Dudak sahibi dostun güzel
Ebubekir’i dost et Ya Nebi!
60
Vefatýn, Ömer’i del’etti
Saða sola hücumlar etti
Ebubekir teselli etti
Ömer’i kabul et Ya Nebi!
61
Edepsiz kulun seni yazdý
Seni yazacak aþký azdý
Seni yazmadan yapamazdý
Cür’etimi affet Ya Nebi!
62
Sami kulun boyuna kurban!
Temiz ruhlu soyuna kurban!
Hakk’tan gelen huyuna kurban!
N’olur þefaat et Ya Nebi!
63
Altmýþ üçünde Hakk’a erdin
Seni seven her gönle girdin
Altmýþ üç kýta þiir verdin
Günahýmý setret Ya Nebi!

SAMETTÝN ÞENKAYA
(KUL SAMÝ)



Sosyal Medyada Paylaşın: