BABA
Hey gidi koca çýnar, asýrlýk babam,
Yüzünde yýllarýn izi, yýlmaz, saðlam.
Tüm yükleri çektin, gün yüzü görmedin,
Bizler için, iþim dedin, aþým dedin.
Baba, bir evin direðidir, taþýdýr,
Hüzün çalsa kapýný, dost, yoldaþýndýr.
Onun yeri dolmaz, sýrtýný dayarsýn,
Büyürsün var olursun, kendin sanarsýn.
Kýymet bilmeli üzmeden, hep babayý,
Uzak olsa bile, yokla sen sýlayý.
O, evlat der, gömer içine dertleri,
Ýster hep devamlý, gelip gitmeleri.
Hey gidi koca çýnar, asýrlýk babam,
Evin huzuru, iki yaným o adam.
Bir güven verir baban, dahi yaþlansa,
Hep hürmet et ona, Allah vermez tasa.
Hayat kýsa, babanýn yeri baþkadýr,
O senin atan, zor günde dost, baþýndýr.
Yeri dolmaz, bir gitti mi yanarsýn,
Kapýlarýn çalýnmaz olur aðlarsýn.
Ýrfan Yýldýrým Çevik
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfan Yıldırım Çevik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.