Baþýmý dayayacak bir omuza muhtacým Sen yoksun kolum þimdi kýrýlmýþ bir dal gibi Þefkatine, sevgine çocuklar kadar acým Denizler ortasýnda çýrpýnan bir sal gibi
Göklere uzanýr hep ellerim arar seni Bana dokunduðunu an be an hissederim Býrak üstümde kalsýn çekip alma gölgeni Nefesini üstümde hep üstümde isterim
Geride kalan ömrüm artýk sensiz geçecek Kabullenmek, alýþmak imkansýz olsa bile Menekþeler nergisler güller yine açacak Bahçemin bülbülleri sensiz gelecek dile
Bu hayat yolculuðu elbet nihayet bulur Kucaðýný açýk tut yanýnda olacaðým Umarým Gök kubbede benden bir sedâ kalýr Ebedi mutluluðu seninle bulacaðým
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.