EY ÖZGÜRLÜK

EY ÖZGÜRLÜK!!!
gözleri kan çanaðý
saçlarýnda kurumuþ kan
yine de tükenmiþliðine inat
acý bir tebessüm yerleþmiþ
gamzelerine

daha on yedisinde
dik durabilse selvi boylu
yaðýz delikanlý

üstüne iki beden büyük
rengi solmuþ parkasý sýrýlsýklam
kýrýlmýþ kemiklerine
siper ettiði kollarý
yýlgýn ve yorgun

gecenin bi yarýsý
saat eti kemik geçiyor
damlýyor tenden saniyeler

týslamayla karýþýk ýslýk tutturmuþ
çalýyor ha bire
çarpýyor duvara
bir de celladýnýn suratýna
ey özgürlük!!!!

Duvarlarýn nemi
yakýyor ciðerini
sidik kokularýna karýþýyor toz duman
kesik kesik öksürük nöbetlerinde
kemiklerini sýzlatýyor rutubet illeti
son demlerini yaþadýðýný bile bile
gülümsüyor celladýna

ne zaman bellli
ne mevsim kör kuyuda
iklim her daim zemheri
iþkence sonrasý cehennemin en dibi

kahpenin dölü almýþ emri
pervazsýzca savruluyor coplar
ne sýnýr
ne vicdan biliyor piçin önde gideni

utanç duvarý
yutuyor inlemeleri
yanýp sönen lambanýn altýnda
vatan yükü gencin çelimsiz umuzunda

tek suçu özgürlük
baðýmsýzlýk söylemi
vatan aþkýyla
savunduðu ideoloji yüzünden
çekiliyor fiþi

dilinde söndürülürken cigara
ýslak taþtan zemine yýðýlýyor
un çuvalýný çekercesine
sürülüyor bedeni

kan kokusu sarýyor havayý
boþalýyor üstüne buz gibi sular
sýtmaya tutulmuþ, titriyor bedeni

yýlmýyor
söylüyor türküsünü
veda ediyor özgürlüðüne
son nefesinde bile
vatan düþmüyor dilinden
gönlünden
gözlerinden!
Sosyal Medyada Paylaşın: