Kara bulutlardan yaðmur dökülür
Azap çiçeklerim açýlýr benim,
Ruhumdan sevdanýn kökü sökülür
Gazap tohumlarým saçýlýr benim.
Üzerimde örtü vefasýz çulu
Lâyemut kaderin bir kemter kulu
Ürküten hayatýn bu ýssýz yolu
Sýrça yüreðimle geçilir benim.
Elbet kavuþturur alnýma yazan
Vefasýz dünyada tükenmez hazan
Ýkircikli gönlüm kalmýþtýr hozan
Muhabbet bitmeden biçilir benim.
Cefa çýkmazýnda dolandým durdum
Aþkýn vuslatýný Cennete kurdum
Nice sevdiðimle Firdevs’tir yurdum
Abý Kevser’imden içilir benim
H.Ýbrahim SAKARYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.