SEVGİLİ ÇOCUĞUM
Sevgili Çocuðum;
Þu an sana yazacaklarýmý yazmak yerine
Neden seni karþýma alýp söylemediðimi
Soracaksýn bana belki de.
Bitip tükenmeyen o ilginç
Bazen inanýlmaz komik
Ama daha çok da dahice sorduðun sorularla
Söylemek istediklerimin
Yönünü deðiþtirebileceðin endiþesiydi.
Oysa biliyordum ki;
Sen de her çocuk gibi o müthiþ zekan
Gözlemin sezgin ve derin duygularýnla
Beni çok dikkatli ve soluksuz dinleyecektin.
‘Söz uçar yazý kalýr’ deseler de ki ben bu söze
Hiç itibar etmem.
Öyle olsaydý eðer,
Anne Baba nasihati diye onca deðerli
Sözler kuþaktan kuþaða en deðerli
Miras olarak kalýmýydý hiç?
Seni karnýmda vücudumda taþýdýðýmý öðrendiðimde
O ana kadar hiç tanýmadýðým tatmadýðým
Türlü çeþit duygularýn iç içe geçtiðini hissettiðim
Yüz ifadem fotoðraflanmýþ olsaydý
Büyük ödül alýrdý inan bana.
Sanki hem ben bir kez daha dünyaya
Yeniden gelmiþtim
Hem kocaman bir dünyayý içime taþýmýþtým.
Öyle ya…
Bana çok deðerli bir hazine emanet edilmiþ
Ve bu hazineyi ne pahasýna olursa olsun
Koruma ve sahip çýkma sorumluluðu verilmiþti.
Bu hazine bir Çocuktu!
Ben de onu sonsuz sabýr ve özveriyle nakýþ nakýþ iþleyip
Ýmrenilesi bir sanat eseri gibi þekillendirecek olan
Usta bir nakkaþ!
Dokuz ay boyunca elim karnýmýn üstünde dolaþtý durdu.
Ne hayallere daldým
Nerelere alýp götürdü yüreðim beni bir bilsen…
Sen gözlerini yaþama açtýðýn gün
Ben de gözlerimi dört açtým!
Sonraki günlerde elime sihirli bir fýrça alýp
Yer yüzünün insan oðluna armaðan ettiði
O muhteþem renkleriyle
Tuvalime çizmeye baþladým seni.
Bu tablo insanlýðýn karþýsýna çýktýðýnda
Övüçle sevgiyle seyredilsin diye.
Öncelikle insan olduðunu unutmayacaksýn.
Gerisi kendiliðinden gelir zaten.
Onurunu benliðinde güzel ahlakýný yüreðinde
Besleyip büyüteceksin yaþadýðýn sürece.
Kendinden önce baþkalarýnýn hakkýný hukukunu emeðini
Gözeteceksin.
Adalet dürüstlük cesaret ve samimiyeti ilke edineceksin.
Manevi ve evrensel deðerleri yücelteceksin.
Unutma ki dünyayý yaþanýlýr kýlmak insanlarýn kendi elinde.
Böylesi bir dünyada yaþamak ise tüm güzel insanlarýn hakký.
Doðaya hayvanlara sahip çýkmak ve onlara kucak açmak
Kutsal görevlerin arasýnda yer almalýdýr.
Her çocuk dünyaya anneli babalý gelmiyor maalesef.
Ve onlarla birlikte uzun zaman geçirme þansýna sahip olamýyor.
Bil ki;
Dünyaya yalnýz geldik yalnýz gideceðiz.
Çýplak doðduk çýplak gideceðiz.
Ardýnda býrakacaklarýn temiz ve saygý duyulan adýn.
Ve de insanlýk yararýna korkmadan býkmadan
Savunup sürdürdüðün
Eylemlerin olacaktýr.
Henüz çok küçüksün çocuðum.
Ama ben biliyorum ki;
Bütün bunlarý o görkemli sýmsýcak
Yüreðine sýðdýracaksýn.
Öðrendiðin her güzel ve deðerli þeyi
Okuldan önce;
Anne yüreðinden süzülüp gelen öðretilerden
Öðreneceksin.
Yolun açýk gelecek günlerin mutlu ve yaþanasý olsun.
Benim zeytin gözlü çocuðum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
DEVRİM DENİZERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.