Ardımızda Bıraktıklarımız
Hayatýmýzda öyle anlar vardýr ki, ne yaparsak yapalým, ne kadar çýrpýnýrsak çýrpýnalým, kendimizi bir türlü ifade edemeyiz ’caným’ dediðimiz kiþiye...
Anlatýrýz anlatýrýz, ya anlamak istemez ya da gerçekten anlamaz.
Ön yargýlarý, yersiz kýskançlýklarý ve güvensizliði, iyileþmesi mümkün olmayan derin yaralar açar yüreðimizde. Ýþte o anda ruhen çöküntüye uðrar, büyük bir yýkým yaþarýz iç alemimizde.
Ýster istemez kendimizi, hayatýn dönüm noktasýnda bulur ve karar verme anýnýn kaçýnýlmaz olduðunu hissederiz. Ýçimiz burkula burkula, canýmýz yana yana kestirip atarýz onca emek verdiðimiz, çaba sarf ettiðimiz iliþkimizi.
Bütün o güzel yaþanmýþlýklar bir çýrpýda yürek yangýnýna dönüþür ve asýl yaþam savaþý bundan sonra baþlar. Uykularýmýz tam bir kabus olur, sayýklar dururuz. Adýný dilimizde tesbih eder, anýlarýn çukurunda debelenir, hangi birine yanacaðýmýzý bilemeyiz. Prangalar vurulur düþlerimize. Hayat denilen bu meþakkatli yola yalnýz devam etmek zorunda kalýrýz.
Onca yaþanmýþlýklar, onca güzel sözler akla geldikçe damla damla eririz ve göz yaþlarýmýza hakim olamayýz. Birlikte kurduðumuz gönül bahçesinde kendimizi yabancý gibi hisseder, yalnýzlýðýn verdiði acý ile kývranýrýz.
Kurumaya yüz tutmuþ, sevgi pýnarýndan mahrum rengarenk çiçekler, hüzün ve acý verir baktýkça benliðimize.
Ýnme inen sol yanýmýzla, yarým bir insan olarak, hayatýmýzý idame ettirmeye çalýþýrýz köhne gönül evinde...
Ardýmýzda býraktýklarýmýz, kimi zaman acý bir tebessüm oluþturur yüzümüzde, kimi zaman özlemle anarýz esrik haller içinde.
Mazinin derinliklerinde kalan bir takým anýlar hatýrlandýkça, yüreðimiz sýzým sýzým sýzlar...
Hayat uzun bir yoldur, sonu belli olmayan
Kimine güllük gülistanlýk, kimine zehir zemberek yaþanan...
Halide Köksal
16 Ekim 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.