TESADÜFEN YAŞAMAK
Bu coðrafyada,
Sokak cadde meydanlarý,
Týka basa doldurmuþ,
Eðitimsiz görgüsüz edepsiz,
Dizginsiz azgýn atlar,
Pamuk ipliðine baðlý,
Çileli nazlý hayatlar…
Yürürken kaldýrýmda,
Beklerken durakta,
Ya son model bir araba,
Ya da serseri bir dolmuþçu,
Alýr arabasýnýn altýna seni,
Bir gazete örterler üstüne,
Hayaller girer morgun büstüne…
Resmi giyinmiþ bir tüfek,
Kafaný parçalayan kapsül olur,
Gezinirken çocuklarýnla,
Ya da bir balici bulur,
Dumanlý kafasýyla seni,
Býçaklar sokak ortasýnda,
Vurdukça yorulur…
Kahpe kasýðýndan fýrlamýþ biri,
Üstüne bulaþtýrýr yüreðindeki kiri,
Polis karakol nezaret,
Masumiyetine çamur bulaþýr,
Tertemiz mazin,
Mahkeme koridorlarýnda dolaþýr,
Suçlu diye gözüne bakar gardiyanlar…
Bu kanlý coðrafyada,
Kahpece tuzaklar kurulur,
Ak alnýný taþýyan baþýna,
Bin bir çorap örülür,
Yüreðin olur lime lime,
Dilin varsa anlat derdini hâkime,
Yolun varmaz Lokman Hekime…
Yaþýyoruz tesadüfen,
Yol alýyoruz el yordamýyla,
Yüreðimizdeki güzellik,
Yoðruluyor çevre gamýyla,
Kefenimiz sýrtýmýzda baðlý,
Özümüz teknikten bin kat geri,
Bataklýk üretiyor serseri…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.