ZEMHERİ DUDAKLI YAR

zemheri dudaklarýn hala söylüyor mu o þarkýyý
çekildi çoktan daðlardan ala cerenler
yarasý kabukluydu aþkýn
içimizin þenliklerinde
kuþlarý ökselediklerinde
akasya caddelerinde
duru bir sözcük oluyorsun þimdi
zemheri dudaklý yar

bizim bu þehir
mavi kýrlangýçlarýyla bizim
nadasa býrakýlmýþ düþleriyle bizim
bir tohum karanlýðý çatlatýyor
toprakta yeniden varolmanýn buuðusu
pusmuþuz hýrpani mahþerin çeperinde
ýtýr kokan caddelerden þen geçmiþiz bir zaman
caddeler akasya caddeleri
üç yaný duvar bir yaný bahar imi

þehrine saðanak yaðmurlar yaðýyor
bir þemsiye altýnda pusmuþuz
pusmuþuz göçebe iklimlerin kuþlarýnýn kanatlarýna
yaralý bir aþkýn defne kokulu akdeniz kucaðýna
bir ýrmak kesiyor yolumu

kirli beyaz geçmiþim
insan tüketince mevsimi
yanýlgýlarýna bir kez daha dönüyor
kuþlar göçerken çiçek bozuðu mevsimden
gemiler güz çiçekli limana yarým kalan aþklarla neden dönüyor

bizim bu þehir
yaðmurlu saçlarýyla bizim
yorgun kapýlarýyla
diri yangýnlarýyla bizim

akasya caddelerinde
duru bir sözcük oluyorsun þimdi
zemheri dudaklý yar


Ömriye KARATAÞ
14.06.2017
Sosyal Medyada Paylaşın: