Sisli bir Ýstanbul sabahý Kasýmýn ayazý Ýliklerime kadar üþüdüm Bu yol ayrýmýnda Veda ettim anýlara Yolculuðum yalnýzlýða.
Yaþam denilen hengamede Hýçkýrýklar düðümlendi boðazýma Ýki gözüm iki çeþme Döküldü saðanak yaþlar Çýðlýklarým yükseldi semaya Kesilirken biletim yalnýzlýða.
Medcezirler içimde Dizginlerken isyanlarý Kalbim tökezledi Bizar olan ruhum çýkmazda.
Herþeyin deðerini Kaybettikten sonra anladým Piþmanlýklar keþkeler dilimde Bütün yaþanmýþlýklar geride kaldý Kader mahkumlarý gibi Kopkoyu bir karanlýðýn içindeyim sanki.
Halide Köksal 23 Ocak 2014 Sosyal Medyada Paylaşın:
Halide Köksal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.