Ve özlemek rodina, senden bana mirastır farzımuhal
Ve özlemek rodina, senden bana mirastır
Ve özlemek rodina , senden bana mirastýr Rotalar bulanýkken , anayollar çýkmazdýr Tren garlarýnda nöbet tutmak boþuna Bu hasret bize azdýr Dipsiz bir sýzý çöker döþüme
Tüm yönlere trenler vakti ile ulaþýr sana giden raylar bile muamma her bir düdük sesinde ,elim ayaðýma dolaþýr vuslat ýþýltýlarý sýzar tünellerime, sevinirim, belli etmem amma
sana þiir yazmayý ertelemek mi lazým steplerde çiçekler hep mi sarý tonludur rodina , ah batýdan akaným bilirsin ki sevdamýz ýþýk soyludur
Rodina çabalýyorum Ki bu yangýn peyderpey ciðerime deðse de Seni özlememeyi bir sanat biliyorum þuur altýmda perde ardýna sinmiþ "Özlem" denen noktayý cýmbýzla yoluyorum Derüni sýzýlarým , gurbet sihriyle dinmiþ Acz ile inlemeyi seranat biliyorum Ro Di Na Seni özlememeyi bir sanat biliyorum..
Farzýmuhal
Sosyal Medyada Paylaşın:
farzımuhal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.