Gökyüzün bile olurum!..
Duyulurken uzaktan, aþkýmýn dinmez çanlarý,
Sensiz geçiriyorum böyle, anlamsýz bu anlarý,
Nerelerde tüketirsin, bensiz geçen zamanlarý,
Ýsteseydin yeterki, gökyüzün bile olurum…
Beyaz halý gibi döþenmiþ, sana ak saçlarýmla,
Yolun da aðaran, siyahý olmayan kaçlarýmla,
Ýçten içe aðlayan, görünmez göz yaþlarýmla,
Ýsteseydin yeterki, gökyüzün bile olurum…
Dünden eser yok, kýraðý düþmüþ her halimle,
Gamzelerin yorduðu - tükettiði bu mecalimle,
Gönlüme kazýdýðýn, o ceylan gözlü cemalinle,
Ýsteseydin yeterki, gökyüzün bile olurum…
Anlamakla, katlanmak arasýnda tükendiðimle,
Gamzelere - dudaklara kapýlmýþ bu benliðimle,
Ýçimde kaybolmayan, daim var olan senliðimle,
Ýsteseydin yeterki, gökyüzün bile olurum…
Dicle, diyen gönlümün, aldýðý her nefesiyle,
Tutkunun kucakladýðý, bu aþkýn gür sesiyle,
Ýçimi dolduran, gamzelerin ritmi, neþesiyle,
Ýsteseydin yeterki, gökyüzün bile olurum…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.