Bitmiş...

Bitmiþ içi dolu mutluluklar
Herkes birbirine yedi yabancý olmuþ.
Dolaþýyor dillerde manidar nutuklar,
Gönüller kin ve nefretlerle dolmuþ.

Bitmiþ içi dolu muhabbetler,
Sevmeyi þiar eden gönüller sancýlý.
Çizgisi belli olanlar olmuþ en tehlikeli sanýk
Görevini harfiyen yapamýyor hakimle savcý.

Bitmiþ içi dolu aþk ve sevgiler,
Manevi deðerler düþmüþ ayaklar altýna.
Semizotu misali ziyadeleþmiþ kemlikler,
Gitmiyor kimse kimsenin yanýna.

Bitmiþ içi dolu ahde vefalar,
Vicdan ve merhamet unutulmuþ.
Riyakar olmuþ benim ben diyen insanlar,
Aslanlarýn otaðýna tilkiler oturmuþ.

Bitmiþ içi dolu hürmet ve saygýlar,
Malý götüren götürene.
Her geçen gün artýyor ha bire kaygýlar,
Boþu boþuna birbirini yeren yerene.

Bitmiþ içi dolu gidip gelmeler,
Riyakarlýk yapan yapana.
Þerefli ve namusluya atýlýyor çelmeler,
Su-i zan yapan yapana.

Bitmiþ içi dolu insan gibi insanlýklar,
Kalleþçe arkadan vurmalar, artýkça artmýþ.
Ýki gönül bir olunca, yaþanmýyor artýk mutluluklar,
Fikri güzel gönül güzeller bir baþýna kalmýþ.

Bitmiþ içi dolu samimiyetler,
Herkes olmuþ birbirine buzdaðý.
Saygý ve hürmet görmüyor artýk gerçek âlimler,
Zalimler mahirce örüyorlar mazlumlara aðý.

Bitmiþ içi dolu sadakatler,
Hýsýmlar mum ýþýðýnda aranýr olmuþ,
Karý koca arasýnda yaþanýyor anlamsýz firkatler.
Meclisler düzenbazlar ile dolmuþ.
13/ Haziran /2017


Sosyal Medyada Paylaşın: