Kalbimin tam orta yerinde kalan, Merkezini þaþýrmayan, Ufak bir yörüngede, seyir halinde olan bir aþk. Sabahlarý korkumu geçiren. Geceleri yeniden korkutan,ve beni denermiþcesine denek gibiyim.
Kurulu düzeni olamayan,ansýzýn ne olacaðýný, fark etmezcesine binbir türlü,kalbimizde bir dünya kuruyoruz. Ve koskoca dünyada ,kendimize bir dünya yaratýyoruz. Ýsteklerimizi var ediyoruz,istemediklerimizi gönlümüzde öldürüyoruz.
Kalbimizinde, bir güneþi ,bir Uydusu,mevsimlerine karýþan ve her gün kazanýp ,kaybettiðimiz gerçeklerimiz var.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sberkan1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.