Çiçek kız

Önünü ardýný huzurla doldursam,
Yolun üzre yüzüstü uzansam
Boynumu vurdursam kimseler bilmese
Ben yine de aþkýna yaraþmam

Sen olmak çok derin
Yaðmur ardý çýkar izin
Kimseler bilmez inan
Bir ben bilirim.

Ney olsam da içimi oysam
Kesip dilimi yabana atsam
Viran gönüllere seni anlatsam
Ben yine de aþkýna yaraþmam

Sen olmak çok derin
Yaðmur yalvarýr topraða
Bu çiçeðe bir isim verin
Kimseler bilmez adýný
Bir ben bilirim

Ben sana yaraþmam
Ben aþkýna yaraþmam
Boyumdan büyüksün bilirim
Ben suyuna karýþmam

Sen çiçek sen
Sen hep varol
Ben ölsem de yarýn
Sana karanlýk yaraþmaz
Sen hep nura þad ol

Sen gidersen toprak yaðar
Kuru yaðmura tohum tohum
Bir cenin gibi kývrýlýrýr
Ruhsuz çamura ölü doðum

Sen durursan arýlar uyur
Býçak ýþýmaz kýnýnda durur
Çatlamadýkça salýndýðýn yollar
Ne þiir kalýr ne de þuur

Sen gelirsen dökülür sular
Yorgun elli kovalardan
Bir pazar sabahý güneþli kýzlar
Kara fýrýnda tüter umutlar

Sen gelirsen uyanýr ölüm
Geceyi soyup takar koluna
Þehrin çýkýþýnda dikilir
Selam durur gerçek yaþama
Sosyal Medyada Paylaşın: