HÜKÜMSÜZDÜR

Bunca yýldýr yaþayarak her þeyi gördüm,
Meðer onun yok olduðunu fark ettim,
Hiç iþe yaramadý, iþ görmedi hiçbir zaman,
Aklým baþýmdaydý, kaybettim hükümsüzdür..

Nice aþklar yaþadým, kendimi verdim,
Zor olan gecenin sabahýn da onu aradým,
Aþklar için hep kendimi yollara verdim,
Aþký yollarda, aþkýmý kaybettim hükümsüzdür..

Bunca sevgileri ve güzellikleri günlere serdim,
Her zaman hem sevdim hem de sevildim,
Sevgilerim adýna her zaman kendimi yaþadým,
Gönlümde bir sevgi vardý,kaybettim hükümsüzdür..

Birini sevdim onu candan sevgilim dedim,
Onunla ne güzel günler anlar yaþadým,
Ömrü kýsaymýþ Rabbin izniyle ondan ayrýldým,
Bir cananým vardý,kaybettim hükümsüzdür..

Ýnsanlýk için her zaman kendimi verdim,
Onlar için hep umut ve iyilikler besledim,
Her zaman onlara sizlerde ben gibisiniz dedim,
Özlediðim insanlýðý kaybettim hükümsüzdür..

Bir ömür boyu yaþadým kendimi yýlmadým,
Baþkalarýný eleþtirip hiç birini kýrmadým,
Ýyi kötü günlerinde hep onlarýn yanýndaydým,
Kendimi unutup, kaybettim hükümsüzdür..

Bu fani dünyaya geldim iþte gidiyorum,
Mutluluk ve huzurun hep özlemindeydim,
Bunca yaþamada birçok þeyleri elde ettim,
Ömür sonunda hepsini kaybettim hükümsüzdür..

Sosyal Medyada Paylaşın: