Sensiz þu dünyam hep anlamsýz oldu inan hayatta yaþamak beni çok yordu çaresiz gönlümü dertlerim hep buldu bir gün anlarsýn gül gibi neden soldu.
Suskun oldu þu yeþil gözlerimi anlasana yaþantým þiir olmuþ sende bir baksana anlatýlmaz olan gecelerime beni sorsana ne idim ne oldum kalp kapýmý sende çalsana.
Dost dediðim insanlar yüzüme hep güldüler düþte gör yaþama sevincimi zindana çevirdiler ah neylersin þu yalan dünya benden ne istediler þu hayatta beni sevenler dert üstüne dert verdiler.
ÞAÝR NEZMÝ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
nezmi gül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.