Sevgiliye mektup

Ellerin bir gün ayrýlýrsa ellerimden bir mektup yazacaðým.
Gözlerinin yeþili yüreðime düþtüðünden beri ellerine dokundugum
Ýlk günü unutma diye sana vasiyet býrakacaðým.
Senin için kalemi azat ettim.
Ya kopsun kýyamet ya da her yerde kokunu alacaðým.

Ne zaman ki bitecek olursa bu sevda
Bulutlarda ayrýlýk þarkýlarý yankýlanacak.
Ve þiirlerimin hepsi karanlýkta bir bir yanacak.
Ne zaman ki kýrmýzýya bakarsan hayýrda ve þerde
Nefesin olup soluðuma bir mýsra alev alev karýþacak.

Bir gün unutmaya çalýþýrsam seni,
Bil ki o zaman bu hayata son vermiþ olacaðým.
Ardýmdan öldü demiyeceksin.
Gözlerime dahi bakmaya kýyamazdý
Bütün sözcükleri, bir hecede toplayýp canýna kýydý diyeceksin.

Ey! Mavi gökyüzü kýrmýzýyý beyazla süsleyen, yok saydým tüm geçmiþi.
Depremler oldu, ateþler yankýlandý,
Vazgeçtiðim bu dünyada, kasýrgalar savruldu.
Zamaný kaydettim, renkler soldu.
Daðlar, bayýrlar, mevsimler çiçek açarken ayazlar vurdu.


10 Haziran 2017 Cumartesi

Sosyal Medyada Paylaşın: