Ruhsal bir çöküntünün gecesinde , Bir yanýmda karanlýk , Bir yanýmda yalnýzlýðým , Yüreðimin ifadesini alýyorlar .
Ne yana baksam sen varken gözlerimde . Þimdi uçsuz bucaksýz bir karanlýk var . Körermiþ bu sensizlik duygularým , Yeniden hayat bulmayacak artýk .
Gecesinde ölüp , Sabahýnda uyandýðým her gün Beni senden daha da uzaklaþtýrýyor.
Ýsyaným sana deðil yüreðimi daðlayan deli kýz , Sana kanan bu zavallý yüreðime . Bu serzeniþler bitti artýk Çünkü ; Ýçimdeki ikinci canýmý gömdüm artýk mezarlýðýn en dip köþesine..
Sosyal Medyada Paylaşın:
özer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.