Aþka þiir yazma vaktim geçti, Kaç zaman oldu aþka þiir yazmayalý, kendimi kamyon altýnda ezilmiþ misali his ediyorum, o kadar yorgun, o kadar bitkin, enkaz gibi his ediyorum, Kalemi ellime alacak takattým bile yok ilhamsýz ve duygusuz oldum, Zaman tünelinden geçerken gece yarýsý bir baþýma kalýnca, Beyin iflasýn eþiðinde beden hepten yorgun kalp ise duygusuz olmuþ. Nice zamandýr hayattan bile istifa edip göç etmeyi düþünüyorum. Ne yalan söyleyeyim zalim duygusuz kalpsiz sevgilim. Sensiz ne hayattýn tadý nede þiirlerimin adý var bende, Sadece susmak sadece dinlenmek istiyorum, Kalem sustukça ben þiirlere küstükçe susmak evet susmak istiyorum, Kim ne derse desin bana kim ne söylerse söylesin susmak uyumak istiyorum, ebediyen kara topraklar altýnda. Ne hayat bana yaþama hakký nede insanlar gülmeme imkan verdi. Yarým asýr ý devirir kene tek bir gün bile güldüðümü hatýrlamýyorum, Tüm insanlar gibi yaþadýðýmý da söyleyemiyorum, Her takvim yapraðý gibi benden de can gidiyor geçen her gün, Kaderime sanki yazýlmýþ sürgün. Ölmekten baþka düþündüðümde yok yani söz geçiremiyorum kalbime. Her gün dualar ediyorum ölüme beni tez kavuþtursun diye rabbime, Ýnsanlardan öyle soðudum ki beni öyle bezdirdiler ki, Ne yazmaya kalem nede kaðýt yeter artýk ben yoruldum. Benden miras kalacak diye son satýrlarý yazarken Ben çok uzaklarda olacaðým hayatýmý bitirenler bunu okurken…
Mehmet EMÝN DAÐ 07 06 2017 /// sevgilerin þairi
Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.