HESAP SORAMADIK

Bizler hayatýn paslý tozlu küflü
raflarýnda hep kurumuþ çiçekler olduk
ne bahçývana hesap sorabildik
nede bizi o hale getirenlere

oysa maviydi yarýnlarýmýz
umutlar ekiyorduk gögün göð göðsüne
minicikti ellerimiz
uzanýrken bile titriyordu bedenlerimiz
biz aþký hep utangaç dudaklarda
hayel ederek
ve gözlerimizde kaçamak bel altý vuruþlarýyla yaþadýk
onada hesap soramadýk
neden diyemedik

oysa hep sorular kaldý avuç içlerimizde
biz soramadýk neden niçin niye
çünkü biz incitmekten korktuk
incinmek pahasýna

biz aþký layýkýyla yaþadýk
yaþattýk
yinede ayrýlýk dikenlerine engel olamadýk
kanadýk
kanatýldýk
dilimiz varmadý yare kötü demeye

dilimizi yuttuk
soluðumuzu tuttuk
ve þiirler yazdýk
duymayan kulaklara seslendik
geceye haykýrdýk
yinede hesap soramadýk

üstü kalsýn mutluluklarýmýz bogazýmýzda kaldý
helali hoþ olsun diyenimiz bile olmadý
yinede
HESAP SORAMADIK

Þ@iRiÇeM
Sosyal Medyada Paylaşın: