- İçim Çok Üşüdü

sensiz bir hayatý
çok kanamalý yaþýyorum
el ele tutuþan bir mevsim gibi
sen kýþ oluyordun
bense hep üþüyordum
sen en uzak mesafesiydin mavinin
seni hep bir martýnýn denize olan sevdasý gibi seviyordum

ben mavisinde boðularak ölecektim yokluðunda
sense ateþ olup yakacaktýn beni
þimdi ben
bir kaldýrým köþesinde
bu yalnýzlýðý
bir mutluluk olarak yazacaðým
senin kalbinin koridorlarý tel örgülerle çevrili olacak
bense tellere takýlan bir uçurtma olacaðým

bütün sýnýrlara
bütün duvarlarý öre bilirsin
bütün dikenli telleri çekebilirsin
bütün mesafeleri uzak edebilirsin bana
ama yüreðimden uzaklaþamazsýn

elleri üþümüþ bir çocuk gibi
hep ellerini ellerimde arayacaðým
sen kýþ olacaksýn
bense sokak ortasýnda
yetim kalmýþ bir güvercin olacaðým
sen uzaklaþtýkça
beni kanadýndan vuracaklar
ama ben yüreðimden öleceðim

ben daha idam etmeden yüreðimi
sen fýrtýnalara teslim ediyordun beni
yüreðimin tüm hücrelerine el bombasý koymuþsun gibi
yüreðime dokunmaya korkuyorum
þimdi senden vazgeçsem
þimdi seni unutmak istesem
þimdi seni yok saysam
sol yanýmdan ölürüm
yüreðim daðýlýr
enkaz altýnda kalýrým
hadi bir çay koyda içelim
içim çok üþüdü

ibrahim dalkýlýç

04 haziran 2017
21:25 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: