Toprak yandý gülüm, çeþmeler zehir
Denizler gemilere
Daðlar karlara küskün,
Yorgun yaðmurlarý taþýyor bulutlar
Saçlarý alnýna düþüyor atlarýn
Uzaklarý görmek ne mümkün,
Her þey olmuþ bitmiþ gibi meydanda
Ýmkânsýzlýðý mý anlatýr her þiir
Her þair niye bu kadar susmalara düþkün,
Biz aciz kaldýk, zaman ise ayakta
Her adým duvarlara çarpýyor baþýmýzý
Ne iþi var omzumuzda bu kadar yükün,
Vakit doldu gülüm, mahþer kurulur yakýnda
Ve biz içinde kayboluyoruz
Ýnsanlýk denilen bu kirli kürkün...
Mehmet YILDIZ ( 3.6.2017 GEBZE )