doðar mýydý ki aþk, sevda, güzellik, irade, insan, yaþam… Ya hiç kopar mýydý çýðlýk Ya hiç büyür müydü umut Sancý, tutmuþ hýncýný süpürüyor yaþamýmýzýn ahý.
Öyle sanýr ki hep yerde kalacak yüreðin ahý, binlerce yüreðin ahý. Sessizlik saklamak için bütün canhýraþlarýmýzý, kasavetimizi, eseflerimiz doluyor suskunluðumuza.
Ya þimdi, çýðlýk suskun, gölge, yarým, bir yokluðun acýsýna dövünür, zamaný eðirir kirmeninde.
kutsaldýn, yüceliklerin bir toplamýydýn, inanýr mýydý kendine gökyüzünün tanrýlarý binlerce fethe uðramýþ, talan edilmiþ, tarumar edilmiþ, sarsýlmýþ, paramparça edilmiþken
beton kalýntýlar arasýnda çaresizliðin içinde umudu görmeyi bilmiþ, kaç yangýn yerinden avuç avuç su toplamýþtýk… Erdemden bahçeler ekmiþtik hem de nice nice
Þimdi zamaný sevdalarýn kalbine ulaþýp yüreklerimizi büyük yürekle buluþturmanýn. Þimdi zamaný bu daðlara basan her erdem çiçeðini solumanýn, fark etmenin, hissetmenin. Kucaklamanýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Alkış Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.