SOMA'DA ÖLÜM VAR
Ölüm kuyusu kömür ocaðý,
Güneþ’e havaya hasret vardiyalarda,
Yorgun terden sýrýlsýklam bedenler,
Sývanýr kömürün kara tozuyla,
Ecelle kol kola geçer zaman,
Kapanmaz borçlar ayýn otuzuyla…
Kapkara ter damlar,
Kan akar her avuç kömüre,
Hoyrat açgözlü sermaye,
Paraya körkütük âþýk vicdanlar,
Çaðdaþ köle görür emekçiyi,
Acýmazlar tükenen hayata…
Ölüm kenti iþçiye Soma,
Kâr hýrsý kör etmiþ madende,
Masraf görülmüþ yaþam odalarý,
Havalandýrmalar yetmez nefes almaya,
Uzar gider ihmaller zinciri,
Baðýra baðýra gelmiþ ölüm…
Bu bir vahþet bu zulüm,
Kirli ellerin ortak katliamý,
Üç yüz bir eve düþürdü ateþ,
Kravatlý düzenbaz harami,
Arþa yükseliyor feryat figan,
Toprak genç bedenlere döþek yorgan…
Yüzsüzlüðün cilasý kader,
Çýkarýn nasýrlaþtýðý yüreklerde,
Tabutlar taþýnýrken omuzlarda,
Eðlenirler düðün derneklerde,
Biz bize aðlarýz bu kara günde,
Sizin vicdanlarýnýz firar sürgünde…
Su testisi madencinin mezarýnda,
Ýnsan olaný bu kor ateþ yaktý,
Her hayat hüzünlü bir roman,
Azgýn sermaye nefes kesen duman,
Para hýrsýna esir zalimler,
Hanelere acý gözyaþý býraktý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.