kan'at'larım_
‘ oysa sadece beþ kelimeden ibaretti söylediklerin… :) ‘
hiç ummadýðým bir zamanda açtýn kollarýný bana
ve ben hayýr demeyi düþünsem de diyemedim…
demiþtim di mi
’dilimdeki tüm hayýrlar önünde secdeye duruyorlar’ diye…
oysa hep derim herkesin cehennemi kendine
bir de benim yüzümden yanmasýn kimse…
demek ki sana ihtiyacým vardý benim
sen geldin ve beni içine aldýn, sarýp sarmaladýn…
acýlarým geçti mi, hayýr. dindi mi, hayýr.
içim daralýyordu ya, hani nefesim kesiliyordu
geniþledi içimde bir yerler serin mi serin…
peki yer’in
orasýný hiç sorma derin mi derin…
…
herkes kaçarken
ç’aðlamaya hazýr bir denizden
sen
’aðla’ dedin bana
ve ben aðladým bu halime þaþýrýpta...
sonra mý.?
nefes almaya baþladým yeniden...
benim aldýðým nefes
senin canýný acýtmaya baþladý biliyorum
çünkü ben her nefesimde
kimseye diyemediklerimi sana söylüyorum...
…
gün geçmiyor ki
elin boþ gel bana hep dolu dolusun
birgün bir þarkýyla, ertesi gün bir kokuyla
bütün benliðimi alýp çýkarýyorsun tek tek
s’akladýðým çýkmazlarýmdan günýþýðýna
’iþte’ diyorsun
’özlemiþti güneþ tenini , dolsun her bir zerrene...’
ve ben sadece senin için parlamaya baþlýyorum
yüzümü hep sana dönerek, hep sana gülümseyerek...
‘sen kanatlarýnla sýmsýký sararken sevginle beni
ben kan’ atlarýmla ezip kanatýyorum o güzel yüreðini…’
29-30042014/dnzc_
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.