Çözülmesi gibi bir akþamýn
týlsýmýn koynunda yumuþamasý gibi mesela
dallarýnda budaklanmasý çaputlarýn
intihar eden þu kýzlarýn
türküsünde nefes kalýntýlarý
utanýyorum ve korkuyorum
ölmek bir diriliþse eðer yeniden
ötesinde bir boþluðun
ayaklarým titriyor þuncaðýzlýlara bakýp
alamýyor gözlerim kendini düþmekten
akýyor kireç mermerden
yýlan geziniyor kývrýlarak
þehirlerin gök kubbesi deliniyor uçtan uca
bir memleket yatýyor o duvarda
bir sanatçý öpüyor birilerini
elif yedi adýmda bitiyor
vav dört köþe
derken bitiyor ecdat da mimari
sonrasý mý
meçhul binlerce çocuk trafik lambalarýnda eriyor
anlam bulmaya çalýþýyor bize gözükmeyen þu hava
üfleyince öpebiliyorum
eðince hýzla baþýmý hissediyorum
kim bizi bu hale sokan
köþk yerinde ipe dolanmýþ þu kedicikler kim
bir kitap ki bu þirazesi kayýk
hatta ve hatta oturmamýþ kelimeleri
utanýr mý hiç bunun yazarý
kim korkutabilir onu
ayna güneþi ne kadar eritebilir
yakar mý kendini
yaksak yanar mý
yansa durur mu yerinde
bize sýçrar mý
yanan kim olur onu izlerken
yoksa eriyen herkesten bir pay mý ?
’Haziran
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Therese Levasseur Salıncak 8:2=0 Burası İzmir bayım Vurun sazı tellerinden Sabahın körü Sıcak rahle Ruhsuz adam. Minik akordiyon Trım trak