yüzlerce kez vurulup
ölmeyenlerdenim
bak nasýrlaþmýþ yüzüme
tut nabzýmý
anlarsýn...
saçýlýyor ihtimaller ruhsuzca yere
bastýðým her yerde mayýnlar var
þuuraltlarým taarruz halinde
düþlerim çiçek bahçelerini andýrsa da
kirpiklerim baþ kaldýyor yüreðime
bir umut
bir teselli diyorum
diþimi sýkýp
binlerce olasýlýk büyütüyorum içimde...
her yeni gün doðan güneþe gebe
aylar yýllarý akrep yelkovaný kovalasa bile
dinmiyor sýzý
geçmiyor içimdeki bu öfke
körpe bedenler düþtükçe topraða
eriþtikçe þehit mertebesine
sýçramakta oluyor kan beynime
ýsrarlý kýnamalar
züðürt tesellisi mahiyetinde
bulmuyor
ulaþmýyor bir türlü yerine
dinmeyen çýðlýklar
sýkýlan mermiler
yýkýlan ocaklar
yüreði kor edip
delip delip geçmekte...
[sevgi batbay özçelik]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.