DİLSÛHTE

Ahmer dudaklarýný yazar ya hep mürekkeb
Göðsüm gök gürültülü yokluðun çakan þimþek
Yýldýrýmlar düþünce yüreðim bahr-ý siyah
Vedâ edercesine sarýlýr boynuma âh?
Gölgem bile incinir hasretten, gurura dek
Hicrân, yelkovan olur cân yangýnýmsa akreb
Binihaye sancýdýr içimizi yâr yaran
Var olduðum sürece kabuk baðlar mý yaran?

Gözlerin derin kuyu ben de, kuyuda Yusuf;
Züleyhâ; bakýþýnda aþikâr sýrlar saklý
Ýnce bir çizgi vardýr leb ile dil arasý
Amâ...Aðýr sözlerin bil ki; bir ’dil yarasý’,
Kader hükmünü koydu visâl bana yasaklý
Bad-ý sabah nükseden yüzünde hüzün maksûf
’Senden’, baþka gönlüme iz eden bulamadým
Ahsen...! Ahu-yi simin, bivefâ olamadým !

Þu meftûn ah u fizâr kalb aklýný yitirdi
Haciliði ,maðruru býrak ittisâl olsun
Eli kanlý firkâtý çarmýða gereceðim
Dilâzürde ruhumu ecele vereceðim
Baþkasýna bakarsam gözlerim toprak dolsun
Bühhüt gönle deðmesin yürek ferman getirdi
Dilsûhte halime bak cehennemi andýrýr
Feryâd figân üftâdem, çile’yi uyandýrýr

Demadem demsâz oldu, her duyguma tercüman
Bükâ’yý sürûr câna satýrlar heceleþir
Cümlemler aðýr aðýt lüzmü yok hafif sözün
Ýçimi sýzý sarar aðlar ya gönül gözün?
Hasret boyna dolanýr gündüzüm geceleþir
Yusuf,haykýr ya nasip ayetlerdir argüman
Vâde dolunca elbet bahþ bilinir beþaret
Sessizliðe bürün de, nûn vuslata iþaret

Vuslâtý kelam
Sosyal Medyada Paylaşın: