Demin geçti biri dertsiz tasasýz,
Bir bir ayrýlýyor dostlarým benden.
Sanki küsmüþ gibi sessiz sedasýz,
Çýkmýþ omuzlara haber vermeden.
Havsalam almýyor bencil telaþý,
Sýcacýk duruyor sahanda aþý,
Kemale ermeden gencecik yaþý,
Çýkmýþ omuzlara haber vermeden.
Dost bildiðin dostlar böyle eder mi?
Kederler býrakmak büyük hüner mi?
Sonsuz yola çýkan geri döner mi?
Çýkmýþ omuzlara haber vermeden.
Dostum diye diye lâl oldu dilim,
Bana miras kaldý hasýrdan kilim,
Dönmemiþ yolundan asla bir milim,
Çýkmýþ omuzlara haber vermeden.
Usul usul vardým kaþýn baþýna,
Uzun uzun baktým daðlar baþýna,
Selvi dikin demiþ mezar baþýna,
Çýkmýþ omuzlara haber vermeden.
Dillerde dolaþýr yaren türküsü,
Hep kara topraktýr hayat ülküsü,
Ahirete salmýþ konuþmaz küsü,
Çýkmýþ omuzlara haber vermeden.