SEN BANA EN BÜYÜK SABRI VER YARADANIM
Bunlar buz daðýnýn yalnýzca görünen kýsýmlarý
Ve ;
Yaradan bu cahil bu nankör kullarýna ne güzel yaðdýýyor
Hak ettikleri cezalarý
Aslýnda acý görmedi bu millet
Emek yokluk zulüm nedir pek bilmedi
Ülkelerin yerle bir olduðu 2. Dünya Savaþýna bile girmedi
At avrat silah dedi;
Altay Daðlarýndan dört nal koþup geldi
Kondu onun bunun topraðýna
Haydan gelen huya gitti sonunda
Þimdilerde cehennemi yaþýyor her þeyiyle
Gören görüyor bilen biliyor
Ýþine gelen cennet iþte budur deyip
Gününü gün ediyor
Ego almýþ baþýný gidiyor
Dillerde dinsel kelamlar figürler
Dinsiz imansýz þerefsiz ve sahtekarlarýn
Millete din dersi verdiði ülkenin adýdýr Türkiye!
Beþ katlý binalar çýkmýþ elli beþ kata
Hafriyat araçlarýna kurban gidenlerin sayýsý bilinmiyor
Gýda maddeleri ölüm saçýyor
Ambarýný dolduran yurt dýþýna kaçýyor
Atalarýmýzý þehit verdiðimiz caným topraklarýmýzda
Bizim gibi mazlum çilekeþler deðil
Dört koldan ülkeye doldurulan
Tehlikeli insan yýðýnlarý yaþýyor
Allah’ým bir insan ekmeðini yediði suyunu içtiði
Yerde sürünürken saraylarda hüküm sürdüðü halde
Vatanýna ve toplumuna nasýl bu kadar düþmaný olur?
Ve bir toplumun çoðunluðu bu çýlgýnlarýn poposunun kýlýna
Kendini nasýl kurban eder?
Sosyal Medyada Paylaşın:
DEVRİM DENİZERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.