FARZI MAHAL (295)

FARZI MAHAL (295)

Ey dünya ey zaman nedir olanlar
Bir hale girmeden yoldan saparýz.
Yaþýn önemi yok ömrü dolanlar.
Hala bu dünyadan mallar kaparýz.

Kavli kararýný bir söyleyiver.
Ömür ne kadardýr onu deyiver.
Gitmekteki ömrü bir kez geri ver.
O zaman gel gör ki, neler yaparýz.

Hayat tecrübesi ömrü bitirir.
Bitmeden evvelde neler getirir.
Çoðu kez de azý çoða yetirir.
Bütünden ayrýlýr sonra koparýz.

Deli Dumrul bile köprü seçer de.
Fazla paralýdan gülüp geçer de.
Sarhoþ olmak için þarap içerde.
Gülünecek hale her gün aðlarýz.

Dünyamý tersine döndü bilinmez.
Adalet mizaný hiç dengelenmez.
Siyasete hesap versin denilmez.
Buna da aðlayýp bol alkýþlarýz.

Var diyorlar sanki adalet var da.
Konuþan içerde, suçlu dýþarda.
Masumiyet olmuþ iyi hovarda.
Adalet budur u böyle saðlarýz.

Ýnsanlýk mý fani dünyamý yalan.
Varsa ardýmýzda dürüstlük kalan.
Mal mülk için denir biraz oyalan.
Noktayý zerreden büyük daðlarýz.

Yapýlan þu yardým denen ihsandan.
Ayþe Fatma Ahmet ve de Hasan’dan.
Korkar hale gelmiþ iblis insandan.
Bir gün tutup onu bile baðlarýz.

Zayi Ozan farzý mahali býrak.
Doðruya varmanýn menzili ýrak.
Beklemediðinde gelir son durak.
Ahreti de birbirine katarýz.

ZAYÝ OZAN – Ýlhan ATEÞ
Ankara, 28/05/2017 Pazar
Yayýn :29/05/2017 pazartesi
www.edebiyatdefteri.com/siir/1098877/

Þiirin Hikayesi :
Her þeyi tersten görmenin hikayesi.

Sosyal Medyada Paylaşın: