eðer sen beni görmek istersen köyümüzün dar sokaklarýndan geç tozlu yollarýný çiðneyerek patikadan içeri ekin tarlasýna gel ve ben seni ayak sesinden toprak kokusundan buðday baþaklarýnýn çýkardýðý ýþýltýdan tanýyacaðým orada veda edemedik ayrýlýyorduk hiç istemeden kopmak bilmedi ellerimiz kurudu aðzýmýz tutulmuþtu dilimiz göz yaþlarýmýz döküldü baþaklara usulca buruk bakýþýnla kayboluverdin pýnarlarýmýz kurudu köyümüzde akmaz oldu sokak çeþmeleri senin yokluðunda gözlerim nemleniyor sensizliðe baþka hayatlarda bulduk kendimizi o yýllarý ve þimdiyi yine yaþarýz belki gelirsen eðer.
Nazmi Þenusta 28.05.2017 ORHANGAZÝ/BURSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
NAZMİ ŞENUSTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.