YAR

YAR

her an aklýmdasýn yar
özleminle baþ edemediðim zamanlarda
arnavut kaldýrýmlarýnda buluyorum kendimi
bastýðýn yerleri tek tek tavaf edercesine
dolanýyorum deli divane

karýþmýþ hayatým yar
dost sohbetlerinde
mevzunun ne baþýný yakalýyorum
ne sonuna yetiþebiliyorum
her seferinde
senli düþlerin gizli kuytusunda buluyorum kendimi
aklýmda sen
fikrimde sen
ah yar ille de sen

her cümlenin ya ortasýnda
ya da sonunda senle bitiyor her mevzu
susuyorum
suskunluðumda haykýrýyor özlemlerim

ah yar
son zamanlarda hasretin bir baþka
düþüyor gönlüme
senle yatýp senler kalkar olmuþum
zikir yapar gibi ezbere durmuþum adýný
sen
sen
illede sen diyerek
tespihimin duasý senin adýnla baþlayýp
adýnla sona eriyor tüm temennilerim

gündüzüm sen
gecem sen
mevsimlerin hepsinde sen
ýlýk ýlýk esiyor rüzgar
gönüllü savruluyorum
senli düþlere

ah yar
özlüyorum tenini
senli hülyalarda
ateþten küle
savruluyorum aþk girdabýnda
sen nereye ben oraya

akýl yitiminin emaresi bu hallerim
delirmenin eþiðinde ýslýk çalýyorum hayata
acý tebessümün çizgileri
yer etmiþ yüzümde
gözümden dökülen yaþým
naðmedeki ince sýzým
sensizliðe kahýrda bu biçare
yüreðim

saðýmda sen solumda sen
senin güzergahýnda kaybolmuþum ben

ah yar
duyup hissedebilseydin keþke
sen bir kez ölürken gönlümde
ben her gün
geberiyorum özleminle
Sosyal Medyada Paylaşın: