Mahperi

Ey...
Naif sözlüm
Mahperi yüzlüm
Umman gibi o hassas gönlün
Hasrete, firkate,
haþyete yansýr özün
Hiç mi dinmeyecek yaþlardan
o alýp götüren gözlerin

Sen...
Sen ol
Ýhanetin adý yoktur unutma
Her kimler sahip çýkýyorsa ona
Cibilliyetinde bir sorun olduðunu anla
Hak ve hakikatin
ne olduðunu bilmeyen insana
Ruhi ve zihni halini
þerh etmeden bir þey anlatma
Ýnsan insan için var olan, yaþayan,
bu minval üzere Hakka kul olandýr unutma

Giderken...
Bana bir þeyler söyle
Hiç veda etmeyi bilmesen de
Ne zaman
geleceðin belli deðil gizlesen de
Bir vefa göster,
en azýndan söz ver,
sýr olan kalbinle
Nede olsa yýllarý eskittim seninle,
bir düþün ömürden ne kaldý geriye
Bir toprak sahibi dahi olamadýk,
umut peþindeydik, bugün
yarýn dedik, bir gün olsun þikayet
etmedik yinede çekiliyorsun sessizliðe

Hiç...
Üzülme
Hüzünlenip
gözyaþý dökme
Kimseye söyleyemediðin
sýrrýný arþa hasreyle
Kadri, kýymeti bilinir kelamýn
merak etme, nasip gayretinin içinde
Kim ne söylerse söylesin
sükunetle dinle fakat
hemen itibar ederek karar verme
Akýl bilgi içindir,
bilgi tecrübeye gebedir,
her þart onun açýlan yüzü demektir
muhakeme etmekten geçme

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: