Dipnot Doğum Günüme...

ben hep yarýnlarýn arkasýndan koþtum
hiç bir sebebsiz hiç bir amaçsýz
gözümde de olmadý hiç bir zaman
hiç bir þey
ne derdim vardý ne problemim
varlýkla yoklukla
ilerisi için,
günü yaþadým yaþamak zorundaydým
çünkü hiç bir þey sýðmýyordu cebime
varken yüreðim,
atý alan köprüyü geçse
de
hiç umrumda deðildi
ben hep benle mutluydum
o
bana yetip artýyordu
seneler kovalarken birbirlerini,
zaman iþte tutamazsin
ki,
fark etmiyordu benim için
hala varken içimde ki
çocukluðum,
hatta gönlüm gençleþiyor gibi
geliyor/du bana
umudu kýrmak
sanki en zor þey gibiydi,
anlaþýlmak
ona hiç önem hiç vermemiþtim
öyle bir derdim de
yoktu aslýnda,
anlayan istediði gibi anlýyordu
anlamayan
zaten anlayamýyordu,
bunlarla uðraþmak zaman kaybýydý
benim için
þu kýsacýk ömrümde,
bildiðim tek þey vardý
hiç bir þey bilmediðim
ve
sonradan öðrendiðim
sevmem gerektiðini sevilmesemde,
çünkü onu hazýný tatmak
hiç bir sýnýr tanýyordu
hatta
var olanlarý da yýkmak gerekiyordu
sevgiyi inþa etmek için
yürekte,
göðe doðru uzanan
mavilere bulanan
esen rüzgarlarla öpüþüp koklaþan,
her an belki bir kayýptý
müsaade edemezdim
edemediðim,
ölçselerde tartsalarda beni
kendi ölçüleriyle
ben
hep kendi yolumda gittim
attým üzerimden zýrhlarý
boþalttým içimi lüzumsuzluklardan
dosya yapýp kaldýrdým raflara
býraktým tozlarýn
arasýna,
bir daha hiç açmama niyetiyle,
açmam
da
uðraþmayýn boþuna
bir kere gelmiþim þu dünyaya
yok ki
olamaz bir ikincisi,
uçmak isterim
zaten hep uçtum
tek kendi kanatlarýmla...

(Berlin,27.05.2017)

Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: