Gitme Diyorum Sana

kelimelerin boðazýma düðümlendiði
soðuk bir gece kendi kendime sustuðum bir gecedeyim
bu bir tükeniþken
bir yaþama tutunmaya çalýþýyorum
karmakarýþýk bir þiirin saçlarýný okuþuyorum sonra
sarýlýp kokluyorum
nefesim ciðerlerimi delercesine
öpüyorum habersizce
gözlerinden
ellerinden kokunu içime çekiyorum

sonra avazýn kesilinceye kadar susuyorum
yüzünde, saçlarýnda geziniyorum
bir ýrmaðýn suyunda ayaklarýmý gezdirir gibi
sanki bir gök kuþaðýnýn her rengine dokunuyorum yüzünde
ve siyah bir bulut kaplýyor yüreðimi
acýlarýmý patlatýrcasýna yaðmalýyor içimi

susmak tüm bedenimle susuyorum
nefesim bile sessizleþiyor bir zaman sonra
karanlýkta adýmlarýmý sayýyorum
sana kadar sayabiliyorum
senden sonrasýný unutuyorum

biraz sersem, biraz sarhoþ gibiyim
oysa ben gözlerinden bir kere içmiþtim
nasýl bu kadar sarhoþ oldum bilmiyorum
þimdi susarken dünyaya bedenim
yüreðim seninle konuþuyor
sen yüreðimden çok uzaktasýn

ellerin, saçlarýn derin okyanuslarda yine
bense içimde okyanuslar biriktiriyorum
oysa bir rüyanýn içinde karþýlaþýyoruz
sen gidiyorsun ben gitme diyorum sana
gitme gitme gitme kal diyorum

yavaþ yavaþ tükeniyorum
yakýyorum bedenimde sokak lambalarýný
yine karanlýkta kalýyorum
sen susuyorsun yine
ben sesinde boðuyorum kendimi
sesin ne güzel sesimde yankýlanýrdý þimdi

kýrýk dökük bir cam ardýndayým
bir zindan karanlýðý var odamda
ve yüreðimin uðultusunda bir mezar
kazýyorum ben varým mezarda
örtüyorum yine ben varým

yine bir girdabýn içindeyim
bir döngü var gecemde
bir rüyada olmalýyým
yine karþýmda sen varsýn
gidiyorsun uzaklara
gitme diyorum arkandan
dinlemiyor gidiyorsun
gitme gitme gitme diyorum
sesimi duymuyor gidiyorsun
kaç gece devrildi üstüme
yine seni sevdim
yine karþýmda sen varsýn

sonra nefesim sessizleþiyor
gökyüzüm kararýyor
elim düþüyor bir boþluða
gitme diyorum sana
gitme gitme gitme

Ýbrahim Dalkýlýç

27 mayýs 2017
02:50 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: